Yoga geeft prioriteit aan het tot stand brengen van een verbinding op een somatisch niveau (lichamelijk) en vanaf dat punt het aanpakken van emoties en cognities (waarneming, herinnering, oplossen...).
Tijdens yoga worden diverse houdingen en ademtechnieken ingezet om een gevoel van verbondenheid op te bouwen. De focus ligt op een bevrijdende benadering gericht op zelfontdekking en zelfzorg. Je wordt uitgenodigd om naar je eigen lichaam te luisteren en je te laten leiden door je eigen ervaring op elk moment. Het zelfonderzoek en de zelfzorg staan centraal, zodat je leert om op een manier aanwezig te zijn in je lichaam en ermee om te gaan die het beste bij je past, en hierop te handelen. Tijdens een yogasessie ondersteunt de yogaleraar elke keuze die de leerling maakt en moedigt dit zelfs aan. Dit kan betekenen dat je tijdelijk de les verlaat om een wandeling te maken wanneer je wordt overmand door gedachten of gevoelens, of dat je stopt als iets pijnlijk of ongemakkelijk voor je is, om welke reden dan ook. Trauma gaat vaak gepaard met de ervaring van gedwongen, opgedrongen of geforceerde handelingen door iemand met macht, die controle wil uitoefenen over zijn/haar slachtoffer en lichaam. Dit is precies wat men wil vermijden in trauma-sensitieve yogales en yogahoudingen. De prioriteit ligt bij het luisteren naar je eigen lichaam en op basis daarvan keuzes maken en goed voor jezelf zorgen. Het is essentieel om je lichaam te leren vertrouwen, accepteren en waarderen.
De yogaleraar zorgt aanvankelijk voor structuur en veiligheid tijdens de les, en werkt eraan om de leerling te helpen constant aanwezig te zijn tijdens houdingen en bewust te worden en te leren hoe hij/zij zijn/haar emotionele toestand kan reguleren.
De nervus vagus of zwervende zenuw is het belangrijkste parasympatische zenuw van het autonome zenuwstelsel en verbindt verschillende organen met elkaar zoals het brein, de longen, het hart, de maag en de darmen. Er is een linker en rechter nervus vagus onder elk sleutelbeen die beiden informatie doorgeven in de richting van het lichaam naar de hersenen. Het is één van de langste zenuw die we hebben in ons lichaam. De nervus vagus zorgt voor de communicatie tussen onze hersenen en onze organen en regelt een groot aantal functies in ons lichaam de ademhaling, de spijsvertering, de hartslag en de hormoonproductie.
Dr. Stephen Porges beschrijft hoe de nervus vagus ons lichaam beïnvloedt en reguleert in zijn polyvagaaltheorie waar drie verschillende niveaus zijn die elk worden geassocieerd met een bepaalde toestand van het zenuwstelsel.
(Bron : https://rilegs.nl/artikelen/polyvagaal-theorie/)
Yogahoudingen kunnen helpen de activiteit van de nervus vagus te reguleren en te ondersteunen door het bevorderen van ontspanning en rust.
Een eerste aspect zijn de vele yogahoudingen (asana's) die gericht zijn op het kalmeren van het zenuwstelsel, het verminderen van spanningen in het lichaam. Door de houdingen (asana's) regelmatig te herhalen wordt de activiteit van de nervus vagus verhoogd en komt het zenuwstelsel in een toestand van rust en ontspanning.
De ademhaling is een tweede aspect. Specifieke ademtechnieken (pranayama) kunnen de activiteit van de nervus vagus stimuleren en reguleren. De langzame diepe ademhaling en de specifieke ademtechniek 4-7-8 verhoogt de activiteit van de nervus vagus wat dan weer het zenuwstelsel in een toestand van rust en ontspanning brengt.
Ademoefeningen (Pranayama 4-7-8) : een eenvoudige oefening die helpt bij het stimuleren van de nervus vagus is de langzame, diepe ademhaling. Ga zitten in een comfortabele houding en adem rustig in door de neus (4 tellen), terwijl je je buik bol maakt. Hou de adem vast (7 tellen) en adem dan rustig uit door de mond (8 tellen), terwijl je je buik intrekt. Herhaal deze ademhalingstechniek gedurende enkele minuten. )
Omgekeerde houdingen (Viparita Karani) : deze herstellende houding verlicht rugpijn en kalmeert de geest. De achterkant van de benen, de nek en de borst worden lichtjes gestretcht. Deze houding is zeer effectief bij vermoeide benen en opgezwollen enkels. De variatie waarbij de benen tegen de muur worden geplaatst is geschikt om gevoelens van onrust, angst en stress te verminderen. Een fijne houding voor het slapengaan.
Kindhouding (Balasana) : In deze houding maak je je heel bewust klein. Daarnaast keer je terug naar een basisgevoel van veiligheid. En dit wordt geassocieerd met je kindertijd. De Kindhouding bevrijdt spanning in de spieren en stretcht de heupen, dijen en enkels. Ze helpt bij het loslaten van stress en kalmeert de hersenen. In deze houding stimuleer je de blaas-en niermeridiaan en helpt dit bij angst en/of depressieve gevoelens.
Lijkhouding (Savasana) : De Lijkhouding brengt diepe ontspanning in lichaam en geest. Deze houding lijkt simpel, maar is een van de moeilijkste maar ook belangrijkste yogahoudingen. Het vraagt oefening en focus om de gedachten een halt toe te roepen en in een meditatieve staat te komen. Ook is deze houding belangrijk om de spiergroepen volledig los te laten.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
x